Monday, February 9, 2015



වෛශ්‍යාවකගේ පැතුම

ස්කෑන් නොකරමි
_____________
කාමරය කළුවරය නැත රෑට එළියක්ද
දහවලට පමණි ඉර රෑට එහි සළකුණුද
අඳුර විමනක්ය මුත් මොනර කොළ නෙක පැහැද
නෙලාගත හැක ලිහා උතුරු සළුවේ සුවඳ


ඉපිල්ලෙන කිරි නහර පුඩු අඟට එක් වේද
මත් නිශාචර උරණ විට නොවන් මුසු පෑද
ලේ උනත් උරා බොන රුදු පිසාචර නාද
හළු කරන් එය මතින් සාදමියි කොත් සෑද

තුන් මසකි නාඳුනන ගැබ් ගෙලේ මල් සුවඳ
පොහොර වතුරද දමා රකිමි කටු නටු පත්ද
රෑට සැතපෙන සයන පාන්දර කර ඉද්ද
බුදු නමට පුදන්නෙමි පාත් කර කොඳු මැද්ද

වෙදෑදුරු දෙන තුන්ඩු ගන්නවද තව නැද්ද
ඉදිරියට නෙරන කුස පේනවද තව නැද්ද
අතගාන විට සළෙලු නාබියද බඩ මැද්ද
දඟලන්න එපා ඉවසනව නම් හොඳ නැද්ද

වකුටු වී කුස තුලේ නිදන්නට ඉඩ මදිද
දරන බර විටින් විට නුඹත් උහුලන වරද
සමාවක් නැතත් වෙන කරන්නට දෙයක් වෙද
ඉවසපන් අහස් කුස නැගෙන්නට පුරා හඳ

ඟඟුලක් වෙයන් සැම පව් සිත් දිය කරපන්
අවියක් වෙයන් හැම කෙලෙසුන් නැති කරපන්
සුළඟක් වෙයන් හැම රොඩු කුණු විසි කරපන්
බිරිඳක් වෙයන් හෙට දවසට ඉර තනපන්

chaminda paradeep silva gunarathne |ආලවක ආලිංගන |ස්කෑන් නොකරමි |2004 09 22|

චමින්ද ප්‍රදීප් සිල්වා ගුණරත්න

Saturday, February 7, 2015

මිනී කපන නිමලදාසගේ පනස් හය හැවිරිදි බිරිඳගේ මරණ පරීක්ෂණයට සුපුරුදු පරිදි නිමලදාස වෛද්‍ය වරයා හා මෝචරියට ඇතුලු විය....

මධු සමය දා ලිහූ සළු පිලි
එවක මතකය අදත් ගෙන
අනේ දොස්තර කමා කල මැන
මදක් දෑසම වසනු මැන...

ඇගේ සිරුරම වසා මතු කල
ප්‍රේමයක් ඇත පුරා මන
තවත් පිරිමියෙකුගේ ඇස් වල
ඇගේ සලකුණු ඕන නැත..!!

දොස්තරට ඇස් වැහෙන තැන්වල
පාත් වී නුඹේ සිරුර ලඟ
හොරෙන් බැලුවා ඉතිරි හුස්මක්
තියනවද ඔය පපුව මැද

කපා සිරුරම සොයා හේතුව
පිරිස්සද්දී හදවතේ
සිරව ලේ කැටි දෙකක් තිබුනා
දරුවො දෙන්නයි සිහි උනේ...

කවපු බත් පිඬ බඩ වැලක් මැද
නැවතිලා සුසුමකට වැද
අදත් දහවල ඉකි ගසා නුඔ
හඬපු තාලය හිතේ ඇත..

“වැදූ දූ පුත් නික්ම ගිය පසු
හැරදමා උන් උපන් රට
තාම සීසර් කරපු සලකුණු
තියනවා නුඹෙ බඩේ යට“

“කපන කොටනා තැනක් පාසා
යලිත් අතගා සුසුම් මැද
නුඔට නොරිදෙන මට රිදෙන තැන්
හුඟක් දැන් ජීවිතේ ඇත...“

ඉතින් යා යුතු මගක් වේ නම්
මදක් ඉවසමු කිව් බසින්..
මෙහෙම දවසක් හිතාගෙන නුඔ
ඉන්න තිබුනා එක ලෙසින්...!

chaminda pradeep silva gunarathne | පාට පහක් |2015-01-16


වට පිටාවේ වූ සියළුම මිත්‍ර ගස් කපා දැමීමෙන් පසු තනිවූ මහෝගනී ගස් යුවලකි, මහෝගනී ගස තම සොඳුරියට වටපිටාව පෙන්වමින් දුක් වී පතන පැතුමක් පහත දැක්වේ..!

අමුන අමුනා සුසුම් නළ රැළි
කලින් ඔය ලඟ හිටිය ගහකුයි
මිටක් වී විත් පොරෝ තලයක
දවට ගහ කඳ මුලින් කැපුවෙත්..


මහ ගහට බැණ ඵලෙන් විසිවී
ඔහේ උසගිය කොස් පැලේකුයි
තමන්ගේ මව ලෑලි කරනට
ඉරුම් මේසෙට ලෑලි දුන්නෙත්..

තටු ඇවිල්ලා හොර ඇටේකට
වැදූ ගහ තනි කලත් සදහට
එක ඇනේකට ඇමිනි තෙරපී
බෙල්ල දුන්නෙත් තනි ජනේලෙට..

බද්ධ වෛරෙන් හිටපු ඇවිලී
ගස් දෙකක් අතිනත වෙලා විත්
ඉරටු මිටියත් ,මිටත් වීලා
පත් වීම පෙර හිටිය මිදුලට...

ඉතින් සොඳුරිය ඇවිත් හෙට දින
සිටිය යුතු නම් වෙලී අතිනත
ගසක් වී නම් පැතිය යුතුමයි
ලෑලි වෙන්නට එකම දොරකට...

චමින්ද ප්‍රදීප් සිල්වා ගුණරත්න | පාට පහක් | ගසක පැතුම | 2015 01 26