මං සල්ලි ගෙනාවේ දරුවගේ පංචායුදේ විකුනලා

මනුශ්‍යයන් කුමනාකාර දැයි තීරණය කරන්නේ හුදු යහපත් හෝ අයහපත් සිතැඟිමද? එසේනම් ඒ කිතුවිලි පාළනය වන්නේ කුමක් මතද? මිණිසුන් නොමිනිසුන් නිර්මාණය වන්නේ කුසගින්න මතමයි, ඉන් ඔබ්බේ යහපත අයහපත තීරණය වන්නේ නැත, බඩගින්නට නිදා ගන්නා හා කම්මැලිකමට නිදාගන්නා දෙකොට්ඨාශයකි, වැඩිපුර සිතුවිලි උපදින්නේ බඩගින්නේ නිදාගන්නා මිනිසුන්ටය, සිතුවිලි කෙසේ පහල වුවද කුසගින්න විසින් මිණිසෙකු මෙහෙයවූ විට සිදුවන්නේ අනෙකකි, දරුවන්ගේ කුසගිනි දරාගත නොහැකි මව්වරු දිළිඳු බිලිඳුන් මරා දමයි, ඒ කුසගින්නේ මෙහෙය වීමෙනි,තවකෙක් කුසගිනි දරාගත නොහැකි විට සොරකමද, පැහැරගැනීම්ද කරයි, ඒ කුසගින්න මෙහෙයවන හැටිය, ඉන් ඔබ්බේ සිතුවිලි එවිට දකින්නට නැත. රුපියලක් අවශ්‍ය පුද්ගලයාට කෝටියක උපදෙස් වලින් ඵලක් නැත,

“අයියේ මං දවස් දෙකකින් හරියට කෑවෙ නැහැ,බුදුහාමුදුරුවන් පල්ලා දරුවගේ පංචායුදෙයි ගෙදර කන්න තිබුනු වී ටිකයි විකුනලා ,සනසෙන් තව ණයකුත් අරන් රුපියල් හතලිස් පන්දහක් හොයා ගත්තා මට ලංකාවට යන්න ඕන,මාව ඒජන්සි කාරයෝ රැවැට්ටුවා මං ආවෙ ක්වේයිට් මාව බොරු කියලා බෝඩර් පන්නලා මෙහෙට ගෙනාවා දැං මං පාරෙයි පල්ලි වලයි ඉන්නේ“

කුරුනෑගල පැත්තේ කොබෙයිගනේ ග්‍රාමයේ තරුණයෙකුගේ අඳෝනාවට මට සවන් දෙන්නට සිදුවූයේ පසුගිය දින යම් කාර්‍යයක් සඳහා ශ්‍රී ලංකා තානාපතිකාර්‍යාලය අසලට ගිය විටයි,

“නාන්න තැනක් නැහැ, කන්න දෙයක් නැහැ, දරුවව මතක් වෙනකොට පපුව පත්තුවෙනවා...“

ඒ පත්තුවෙන්නේ දයාබර පියෙකුගේ සෙනෙහසය,දයාබර පියෙකුගේ අව්‍යාජ සිතිවිලිය, අව පැහැ ගැන්ව තිබූ ඇඟලුම්, වැවුණු හිසකේ , කැඩුනු පාවහන බොහෝ දෑ කීය, මා ඒවා දෙස එතරම්ම ගැඹුරින් නොබැලුවෙමි, ඒවා බලමින් ඒ කථා අසන්නට තරම් හිතේ හයියක් නැත,

ඒ කොල්ලට බොරුවක් කියන්න උවමනාවක් නැහැ, මේ පොදු සමා කාලය, ඕනම හොරෙක්ට,තක්කඩියෙකුට, වෙසගනකටම ,කැළනිය වැඳ පවු කමා කරගත්තා වාගේ සෞදියෙන් ඇඟිලි සලකුණක් හෝ නොතබා යෑමට අවශ්‍ය පහසුකම් නොමිලේම රජය ලබා දී තිබේ, එහෙව් වටපිටාවක මේ තරුණයා කීවේ සැබෑවකි,ඔහු ක්වෙයිට් රාජ්‍යයට පැමිනි නිසා වගකීම් භාරගරනීමට සෞදි රජය හෝ තානාපති කාර්‍යාල සූදානම් නැත, ඒජන්සි කරු දිනා අසරණයා පරාජය වී තිබේ...මෙය ලියද්දී සිත් ටීවී නාරද අයියා කියන අපූරු වදනක් සිහිවේ..“මුදල් හා බලය ඇත්තේ වෘකයන් වෙතය, හදවත් ඇත්තේ දිලින්දන් වෙතය, අවාසනාවකට ඒ තරුණයාගේ කථාව ඇසූ මාද දෙවැනි තැනය, මා මට හැකි උපරිමය කලෙමි,ඔබටත් කරන්නට දෙයක් ඇත, ඒ මුදලින් නම් නොවේ දන්නා අයෙක් වේනම් විදේශසේවා නියුක්තිකාර්‍යාංශයේ වගකිව යුතු නිළධාරියෙකුව හෝ අමාත්‍යතුමාව මේ ගැන දැනුවත් කරන්න,

අප කුසගින්නේ සිටිද්දී අප අසලම ජීවිතය බෙදාගන්නා වුන් රස මසුලෙන් කුස් පුරවනවා අප දැක ඇත්තෙමු, අප සබඳතා නැවතිය යුත්තේ ඒ කුස් සමඟ නොව දුක නොදැනෙනා හිස් සමඟය, අප අනන්තව ප්‍රශ්ණ සමඟ සිටිද්දී සාද පවත්වන අපේ ළඟම සිතැඟි හඳුනනා අය සිටිය හැක,අප සබඳතා නැවතිය යුත්තේ සාද සමඟ නොව ඒ සිත් සමඟය,අප හදවත් ඇති දිලින්දන් වීම අතිශය දුකට හා කණගාටුවට කාරණාවකි,..